Blogi widmo - refleksje nt. blogowania

W ramach wiosennych porządków oprócz wywalania zbędnych rzeczy z szafek - wyrzucałam też zbędne treści z komputera. Jednym z aspektów były oczywiście zakładki, których zawsze mam ogrom a o większości zapominam. W związku z tym, że mam tam sporo ciekawych blogów postanowiłam dodać je do obserwowanych, natomiast z listy wyrzucałam powoli te linki, które były nieaktywne albo ostatni post pojawił się ponad rok temu. W zasadzie ustaliłam sobie limit, że max to pół roku. Wypadki się zdarzają, czasami ktoś ma sesję albo uczy się do matury. Znalazłam ogrom blogów, gdzie blogerki się pożegnały. Podały powód odejścia, albo po prostu napisały, że dziękują za czas poświęcony ich blogom. Jedno zdanie chwilami zmieniało odbiór blogerki i było jasne, że już nie wróci więc z czystym sumieniem można odobserwować.

Zasiadając do tej czynności moja lista składała się z 636 linków, które trafiły na nią w ciągu dwóch lat blogowania. Co więcej ogromna część blogów startowała wtedy, kiedy mój i nagle, po miesiącu albo po dwóch blog umierał z samotności. Sporo miejsc zamieniło się w informacje co nowego w gazetce hebe, rośka, natury, jaśminu, superpharmu, Krysi z mięsnego, Zenka stolarza i sklepu z chińskiego nowościami do masowania twarzy. Największym zaskoczeniem były chyba blogi, które nagle stały się własnością jakiegoś azjaty o imieniu, którego nie potrafiłabym wymówić poprawnie nawet w stanie upojenia alkoholowego (nie, nie jestem rasistką), który sobie drobnym druczkiem ciułał swoje mądrości z milionem linków odsyłających buk jeden wie gdzie. Tyle dobrze, że nagłówki zostały. Przynajmniej wiadomo kto to był.

Najsmutniejsze jest chyba to, że wieeeele blogów zostało opuszczonych nagle, po kilku latach, bez słowa pożegnania, albo z informacją o nowym adresie ale... bez linka odsyłającego. I szukaj sobie człeku wiatru w polu. Dziewczyny, no kaman, dajcie znać że zawijacie żagle albo że zmieniacie namiary!