Gdzie byłam jak mnie nie było?

Byłam u siostry. Kilka dni, przecudownych dni. Dni, które dały mi do myślenia, wywołały chęć zmiany czegoś w moim życiu. Ciągle jestem troszkę rozdarta, bo zmiana jest ogromna i nie wiem czy potrafię to zrobić tak szybko jak bym chciała, ale powoli coś we mnie pęka. Odpoczęłam, spędziłam czas z dziećmi, z przyjaciółmi, no i oczywiście z siostrą. Pogoda dopisała, nie mogę na nic narzekać. Albo mogę. Szkoda, że tak krótko. Zaraz ruszę zadek i zajmę się blogiem, bo to najlepszy moment. Odwiedziłam też Primarka, więc lada dzień pochwalę się zakupami ;)

Jeśli ktoś mi powie, że mam za wielki tyłek i nie zmieszczę się w huśtawce dla dzieciaków to go wyśmieję. 

Mistrzowie drugiego planu:

 

 

Nie lubię tęsknić.