o sleekowych porządkach i dobrociach z Polski

Sleekowe cienie mają nowe domy. Kolorowe, metalowe, wyściełane dwustronną taśmą. Mało wygodne, ale przynajmniej nie wydam kroci na magnesy.
Jeszcze do dziś (a to już dobre trzy tygodnie, jak nie dłużej odkąd wyprowadziłam cienie z palet) na parapecie moim można było uświadczyć taki widok:

 Dziś puste palety poleciały do kosza, a na ich miejsce przyszły.... pudełka na kredki, przez które na lotnisku pan w mundurze kazał mi otworzyć torbę, wysypał wszystko, każde pudełko otworzył a potem zostawił mnie z bajzlem większym niż zrobiłam w domu podczas pakowania się.

Kredki trafiły w ręce dzieciaków z przedszkola obok którego mieszka moja mama, natomiast opakowania zostały ze mną. Myślę że było to rozsądne posunięcie, tym bardziej że moja działalność plastyczna poszła w kąt już dawno i rzadko sięgam teraz po szkicownik.

Zabawę zaczęłam od ogólnego podziału cieni na grupy kolorystyczne a potem poukładaniu ich w paletach. Jak już się udało to podkleiłam dno taśmą i przyklejałam. Jestem zadowolona i choć żal mi czarnych, mocnych palet, to doceniam ogrom miejsca, który zrobił mi się w szufladzie.

Dopiero przy taki układzie widzę, ile cieni Sleeka się powtarza. To chyba właśnie reorganizacja szuflady pomogła mi dojść do wniosku, że sleekomania mi przeszła. Ot, wywalanie pieniędzy na cienie, które już były, tylko w innych kombinacjach. Do szczęścia potrzebowałam tylko Au Naturel. Już ją mam i nie zapowiada się, żebym kupowała kolejne palety. Kusi mnie, owszem, ale rozsądek jest silny. Jeszcze.


Przy okazji pochwalić się chciałam, ale tym razem zrobię to nieco inaczej - ot, zbiorczo pokażę łupy z Polski. Nie wszystko udało mi się zabrać, ale nic się nie stało, wszak niebawem znowu do ojczyzny zawitam.
Na pierwszy rzut paczka od Eli. Nie zdążyłam niestety zrobić zdjęcia paczuszki od MagDLAeny (:D), ale nadrobię, nadrobię.

 W paczce od Eli miałam dwie zrobione przez nią dyndajki, które od momentu przybycia paczki nie zeszły z mojej ręki. I o ile serducho mogłabym zdjąć, o tyle kot jest za wąski, i umachałam się żeby go włożyć. Dobrze, że mi na lotnisku nie kazali zdjąć, bo bym przeciąć musiała.

 Po rozpakowaniu torb (toreb?) zrobiłam tylko ogólne zdjęcia, na których brakuje kilku dobroci, ale jeszcze na blogu będą, więc nic nie tracą.

 Jeśli zobaczycie na zdjęciach coś, co chcecie zobaczyć w pierwszej kolejności dajcie znać!

 A, jeszcze paczka od kosmetykipolskie.com która czekała na mnie w Walii. Wróciłam w nocy i od razu się do niej dobrałam. Chwilę później się rozebrałam, umyłam zęby i poszłam spać. Priorytety....

Mam zajęcie na kilka kolejnych miesięcy, dzięki czemu blog nie umrze śmiercią naturalną zwaną brakiem tematów :D